ใจบอกว่าเธอ ก็ต้องเป็นเธอ (มี E-Book)

#ภีมxอลิน

 คนหนึ่งรออย่างอดทน ส่วนคนถูกรอก็สายซึน

จีบก็แล้ว อ่อยก็แล้ว น้องก็ยังไม่รู้

…………

…

“ให้มันทักทายคนให้หน่อยสิ” ชายหนุ่มยกเจ้าหมีขึ้นมา ก่อนจิ้มที่หน้าของมัน “สวัสดีกันยัง”

อลินลดามองคนพูด โดยที่เขาไม่มองหน้าเธอเลยสักนิด เหมือนกับเขากำลังพูดกับหมีสีหวานจริงๆ

เอางั้นก็ได้

มือบางฉวยโอกาสคว้าน้องหมีไปครอบครอง ก่อนจับมือทั้งสองของน้องให้ไหว้คนอายุมากกว่า

“สวัสดีพี่ภีม”

“อืม…ใช้ได้หนิ จะมาอยู่ด้วยหรอ”

ร่างสูงอมยิ้ม นั่งไขว้ขา ก่อนเท้าคางมองตุ๊กตานิ่ง จนร่างบางที่ไม่เคยเห็นเขาในมุมนี้ ต้องขยับถอยหลังไปหนึ่งก้าว

“ใช่ค่ะ จะขอมาอยู่ด้วยนะคะ”

“ทำอะไรเป็นบ้าง” เขายังคงถามต่อพร้อมรอยยิ้มที่ทำให้คนมองใจสั่นเล็กๆ

“ทำ เอิ่ม ทำ…ทำตัวนิ่งๆ ไม่รบกวนได้คร่าาา”

“จะไม่ทำห้องสกปรกใช่ไหม” เสียงทุ้มนิ่มนวล จนคนฟังถึงกับไม่อยากเชื่อว่าจะหลุดออกมาจากปากของเขา

“ใช่ค่ะ”

“จะเลี้ยงง่ายใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ”

“จะเป็นเด็กดีใช่ไหม”

หญิงสาวรู้สึกว่าเสียงทุ้มอ่อนโยนกว่าทุกครั้งที่ได้ยิน บางทีเธอก็อดอิจฉาน้องหมี ที่ได้ยินน้ำเสียงโทนนี้ของเขา

“ใช่ค่ะ” เธอตอบกลับเขาด้วยรอยยิ้มเช่นกัน

“จะไม่ดื้อใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ”

ภีรวัตรเหลือบตามองคนที่ตั้งตนเป็นเจ้าของตุ๊กตาหมีเพียงแวบเดียวก็มองกลับมาที่ตุ๊กตาในมือเธอต่อ

“จะรักพี่ภีมคนเดียวใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ เอ้ย ไม่ใช่”

ชายหนุ่มมองหน้าคนที่เผลอหลุดปากพูดออกมา จนยืนนิ่งอ้ำอึ้งตะกุกตะกักทำตัวไม่ถูก

“หมายถึงหมี”

~~~~

 สวัสดีค่ะผู้อ่านที่น่ารักทุกคน

ก่อนอื่นขอฝากนิยายเรื่องแรกไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ

มือใหม่มาก

แต่ขอมอบนิยายพลังบวกให้กับนักอ่านทุกคน

หวังว่าเรื่อง ใจบอกว่าเธอ ก็ต้องเป็นเธอ

จะมาเติมเต็มใจของทุกคน ให้ฟูนะคะ

ขอต้อนรับสู่ บ้านภีมxอลิน นะคะ

……

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจริง เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น

ชื่อตัวละคร สถานที่ เป็นเพียงสิ่งที่สมมติขึ้นมา

ห้ามคัดลอก หรือดัดแปลง

หากมีคำผิดพลาดประการใด

ผู้เขียนต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้

หรือผู้อ่านพบคำผิด แจ้งนักเขียนได้เลยนะคะ